"Als ik terugdenk aan mijn academische reis met Global Challenges in 2018, springt er één aangrijpende herinnering uit: onze hele klas stond in een cirkel en het uitgangspunt van de oefening was om te beoordelen hoe verschillende mensen tegen dezelfde kwesties aankeken en of anderen hun denken konden beïnvloeden. Het was een oefening die aanzette tot nadenken, het leidde tot wat debat en ik herinner me een bepaald moment waarop een klasgenoot aangaf moe te worden van het herhaaldelijk discussiëren over (naar mijn mening) een kritieke kwestie en een ander het belang van een voortdurende dialoog benadrukte.
Beide uitspraken riepen sterke reacties op van de rest van de groep en hoewel ze (tot op zekere hoogte) polariserend waren, leefde de klas mee met beide perspectieven. Het was die ervaring die echt het licht liet schijnen op de beweeglijkheid van de Global Challenges-groep, de zorgvuldige afwegingen die we maakten over de verschillende kanten van een argument en het nooit overhaast trekken van de meest voor de hand liggende conclusies.
Ik ben getuige geweest van verschillende uitdagingen en beperkingen die inherent zijn aan de ontwikkelingssector en dit is wat mijn geloof in duurzame multidisciplinaire samenwerking en dialoog blijft bevestigen. Of het nu in een persoonlijke of professionele hoedanigheid is, iedereen kan een rol spelen in het uitdagen van vooroordelen en verouderde opvattingen die de manier waarop over ontwikkelingssamenwerking wordt gedacht en gedaan beïnvloeden. Een carrière in ontwikkelingssamenwerking is niet de enige manier waarop iemand echt impact kan hebben!"